Iedereen is anders, maar niet anders dan de rest.
Josua Ossendrijver werd in 1943 op een onderduikadres in Rotterdam geboren als kind van het Joodse gezin Ossendrijver . Onmiddellijk na zijn geboorte werd hij ergens anders ondergebracht en door zijn onderduikouders geregistreerd als Klaas Slegt. Zijn ouders en broer David, net als meer dan tachtig andere familieleden, werden vermoord in Auschwitz, Sobibor en andere concentratiekampen.
Na zijn studie werd hij in 1967 leraar in de Rotterdamse Tarwewijk en drie jaar later directeur van een basisschool in de wijk het Oude Noorden van Rotterdam. In beide volkswijken zette hij zich vooral in voor kinderen in een achterstandssituatie. Geen enkel kind is namelijk minder; ieder kind is uniek en bezit eigen talenten.
Sinds hij in 2010 zijn ware identiteit ontdekte, is hij bekend als Josua Ossendrijver.
Sinds 2014 is hij gastspreker bij het Landelijk Steunpunt Gastsprekers WOII-Heden, onderdeel van Herinneringscentrum Kamp Westerbork.
Josua Ossendrijver maakte zijn schrijversdebuut in 2014 met de autobiografie 'Verdoezeld Verleden' (Uitgeverij Verbum), waarvan in 2018 een tweede druk uitkwam. Deze autobiografie vormde de basis voor het toneelstuk 'In Vrede' van Rik van den Bos, dat in het seizoen 2018/2019 een succesvolle tournee langs de Nederlandse theaters maakte.
In 2016 publiceerde dezelfde uitgever zijn eerste roman, Broos Rood.
In de herfst van 2020 werd de roman 'Vlucht' uitgebracht door Uitgeverij Bubulcus.
In september 2022 werd bij Uitgeverij Bubulcus de psychologische roman 'Sporen Van Gebruik' uitgebracht. Het is een verhaal over een camee, twee families en drie generaties, en gaat over mensen die op de een of andere manier beschadigd zijn.
Sinds zijn 12e is Josua gefascineerd door fotografie. Dusdanig, dat hij rond zijn vijftigste de 4-jarige vakopleiding tot fotograaf heeft gedaan op de Fotovakschool te Apeldoorn. Beroepsmatig is hij nooit werkzaam geweest, maar de opleiding heeft wel zijn passie voor fotografie een verdere boost gegeven.
Kort na de publicatie van 'Sporen van Gebruik' ontwikkelde Ossendrijver ernstige chronische oogproblemen, waardoor zijn zicht terugliep tot 50%. Schrijven was nog wel mogelijk, maar research, wat scannend lezen vereist, werd onmogelijk. Hierdoor kwam er een einde aan zijn carrière als schrijver. Gelukkig kon hij zijn passie voor fotografie voortzetten door over te stappen op professionele full-frame camera's, waardoor hij dankzij het grotere zoekerbeeld hiermee niet hoefde te stoppen.
Zijn familie leed onder het stigma en de minderwaardigheid die aan Joden werd toegekend, wat leidde tot hun uitsluiting en vervolging. Dit is helaas een terugkerend fenomeen door de eeuwen heen. Discriminatie en uitsluiting van mensen die op enigerlei wijze 'anders' zijn, vinden nog steeds plaats. Zelfs kinderen pesten elkaar op basis van ditzelfde principe. Als auteur en spreker is hij gedreven door de missie om bij te dragen aan een wereld waar iedereen zich veilig en geaccepteerd voelt. Josua Ossendrijver realiseert zich dat hij maar een klein onderdeel is, maar hij weet ook dat vele kleine onderdelen samen een werkend uurwerk kunnen maken.