Josua's jeugdige fascinatie voor fotografie en zijn vroege experimenten met de vooroorlogse balgcamera van zijn pleegvader vormden vanaf zijn twaalfde de basis voor een levenslange passie.  Als kind keek hij vol verwondering hoe deze camera zich met de balg liet invouwen tot een platte gesloten doos.

Met de beperkte ruimte van een rolfilm (6x9 cm) was het een tijd waarin elke foto zorgvuldig werd overwogen, waarbij de beperkingen van de technologie creativiteit en geduld vereisten.  Alleen al het onderwerp kadreren in de gebrekkige "opzichtzoeker", die een boven/onder omgekeerd beeld gaf, was een beproeving.

De oude camera's, met hun handmatige instellingen waren zowel een uitdaging als een leerproces. Josua's ervaringen met het schatten van afstanden, het gokken van de kadrering en het navigeren door de complexiteit van sluitertijden en diafragma's, waren een praktische leerschool.

De tabel (met een zon, wolkje etc.) op het doosje van het filmrolletje  was een handig hulpmiddel. Bij een film van ISO 100 vertelde het doosje dat je op een zonnige dag zonder wolken het diafragma moest instellen op f/16 bij een sluitertijd van 1/125 sec. De 'sunny f/16 rule', de basis van de belichtingskennis.

Toen hij uiteindelijk een spiegelreflexcamera kocht, opende dit, ondanks dat het een goedkoop model uit het voormalige Oost-Duitsland was, nieuwe mogelijkheden.

De Ihagee EXA Ia en later de EXAKTA VX 1000, hoewel nog steeds spartaans, boden hem wel de kans om exact te kunnen scherpstellen en kadreren. De camera had niet alleen een verwisselbaar lenssysteem, maar ook een verwisselbaar zoekersysteem.

Maar een prismazoeker was in zijn jonge jaren te duur. Noodgedwongen werkte hij met een lichtkapzoeker, waarbij het zoekerbeeld nog steeds spiegelbeeldig was aan de werkelijkheid. Beter matglasbeeld dan met de balgcamera, maar dus wel dezelfde beperkingen. Gelukkig was er nu de losse belichtingsmeter.

Thuis werden de films in de donkere kamer ontwikkeld en de foto's afgedrukt. Aanvankelijk in zwart-wit. Later ook in kleur.

De fotografische reis van Josua is een fascinerende weerspiegeling van de evolutie van de fotografietechnologie. 

Van de vooroorlogse balgcamera, via de aanschaf van zijn eerste geavanceerde SLR, de OLYMPUS OM-1 in de jaren '70, de overstap naar het NIKON-systeem in 1986 en de transitie naar het digitale tijdperk laat zijn verhaal zien hoe fotografen zich hebben meebewogen met de veranderende technologieën.

Zijn interesse in technische ontwikkelingen was hierbij natuurlijk een voordeel voor hem en maakte het gemakkelijker om zelfs, ondanks zijn leeftijd, tot op heden mee te groeien in deze progressie.

Er vond niet alleen een technische evolutie plaats, maar ook een inhoudelijke. De inhoud, visie en compositie namen in belang toe. Zo werd Josua niet alleen met woorden, maar ook met een enkel beeld een verhalenverteller.

Een adagium van Ossendrijver is: 'Leven is levenslang leren'

Niet zo vreemd dus, dat hij ondanks zijn opgebouwde fotografische ervaring bij het LOI een fotocursus deed en een aantal studio-workshops aan de Haarlemse Fotoschool. Toch was zijn kennishonger nog niet verzadigd.

In 1993 schreef hij zich daarom (als vijftigjarige!) in bij de FVS (de Nederlandse Fotovakschool in Apeldoorn) voor de vierjarige beroepsopleiding tot vakfotograaf.

In het eerste jaar aan de FVS kocht Josua zijn eerste professionele spiegelreflex, de NIKON F4S, later aangevuld met een HASSELBLAD 500CM.

Hij is nooit als professioneel fotograaf werkzaam geweest, maar zag wel de winst bij zijn amateurfotografie, die hem uiteindelijk wel professionele resultaten brachten.

Josua werkt nu met de NIKON Z 6ii en Z 7ii digitale full-frame systeemcamera's en een viertal Z-lenzen uit de pro grade Nikon S-line serie met een totaal bereik van 14mm ultra-groothoek tot 400mm super-tele, inclusief een 105mm macrolens.

Zijn voornaamste focus ligt op  land- en cityscape en architectuur. Met daarnaast (creatieve) macrofotografie en andere uitstapjes.

Het is een inspirerend voorbeeld van passie die zich vertaalt in de voortdurende zoektocht naar kennis en meesterschap in fotografie, manoeuvrerend tussen registratie en visie.

De tijd van de doka is voorbij, maar 'ontwikkeling' van het materiaal gebeurt nog steeds. Elke opname wordt in RAW opgeslagen en digitaal bewerkt tot een perfect beeld.

Ossendrijver is moderator bij de internationale Nikon Z fc & Zf Users Group en beheerder bij de (eveneens wereldwijde)  Nikon Z6 and Z7 Series users group

Josua's eerste digitale cameraatje...

• HP PhotoSmart (1997) een 'speeltje' om kennis te maken met het digitale tijdperk.
• Geen monitor display
• Resolutie:  0,3MP / 640x480 pixels / sensor 3,6 x 4,8mm

      (ter vergelijking: zijn huidige Nikon Z7ii: 45,6MP / 8256x5504 pixels / sensor 24 x 36mm)

• Geheugenkaart van 2MB

      (ter vergelijking: in zijn huidige Nikon Z6ii en Z7ii zitten in elk twee geheugenkaarten van 512GB) 

• Geen topklasse, maar het opende wel de deur naar de doka achter het beeldscherm. Naderend afscheid van de doka.
• Postprocessing met een vroege versie van Photoshop (vs. 3.0)